Hz.Ömer(ra)’nın halifeliği zamanında,İran’a harp ilan edilmişti.İran hükümdarı Yezdecerd kendilerine yardımcı olmaları hususunda Çin imparatorluğuna elçiler göndermişti.Çin imparatoru İrandan gelen elçilere savaşacakları düşmanın vasıflarını sordu.
Elçiler de bilkleri kadarı ile,düşmanlarının içki içmediklerini, zina etmediklerini, namaz kılıp zekat verdiklerini, yalan söylemediklerini anlattılar.Elçileri büyük bir dikkatle dinleyen Çin imparatoru eline bir kalem alarak şu mektubu yazmıştı:’’Aziz Yezdecerd! Sana bir ucu Merv’de bir ucu da Çin’de olan muazzam ordular gönderirdim.
Ancak karşı tarafın meziyetlerini öğrenince ordu göndermekten vaz geçtim. Düşmanların olan bu Müslümanlar bu ahlak kaideleri üzerinde olduğu sürece dağları bile yerinden oynatmak isteseler bunda da başarılı olurlar ve dağları yerinden oynatırlar.Sen onlarla dost geçinmeye bak. Ben dahi bu Müslümanlardan korkmaya başladım’’
Elçiler de bilkleri kadarı ile,düşmanlarının içki içmediklerini, zina etmediklerini, namaz kılıp zekat verdiklerini, yalan söylemediklerini anlattılar.Elçileri büyük bir dikkatle dinleyen Çin imparatoru eline bir kalem alarak şu mektubu yazmıştı:’’Aziz Yezdecerd! Sana bir ucu Merv’de bir ucu da Çin’de olan muazzam ordular gönderirdim.
Ancak karşı tarafın meziyetlerini öğrenince ordu göndermekten vaz geçtim. Düşmanların olan bu Müslümanlar bu ahlak kaideleri üzerinde olduğu sürece dağları bile yerinden oynatmak isteseler bunda da başarılı olurlar ve dağları yerinden oynatırlar.Sen onlarla dost geçinmeye bak. Ben dahi bu Müslümanlardan korkmaya başladım’’